Sinds afgelopen zomer ligt er een drieënvijftig minuten durende cd van zijn eigen kwintet, getiteld Wayfarer. Uniek aan dit gezelschap is het mooie samenspel van saxofoon en trombone (Nathan Surquin). Dit wordt tijdens Take A Shine waarmee de plaat opent, al duidelijk. De polyfonie gaat gepaard met (woordloze) zang en geleidelijk valt de band in. De romantiek is hier bepaald niet van de lucht. Deze introductie loopt naadloos over in Cloudland, dat start met ijle melodielijnen en gedoseerd drumwerk. Ook opvallend is hoe mooi de contrabas is opgenomen. Deze klinkt goed op de voorgrond en bevat veel punch. De lage piano zorgt voor een ondersteunende melodie, waarna de muziek iets in intensiteit stijgt en zowel saxofoon als trombone elkaar mooi afwisselen, en plotseling het geheel op verrassende wijze naar een 6/8 tempo evolueert.

Het toepassen van diverse maatwisselingen wordt eveneens knap toegepast in The Time Tamer, dat ook live veel indruk maakte tijdens het optreden in FLUX tijdens het Amersfoort World Jazz festival op Vrijdag 12 Augustus jongstleden. (*) Tijdens stukken als Oceanic en Wander wordt duidelijk hoe iedere musicus binnen die gezelschap een eigen stem heeft en stempel drukt op het geheel, zonder te domineren. De arrangementen zijn dusdanig goed uitgewerkt door de componist dat er altijd een gezonde balans is tussen de diverse instrumenten en niets of niemand overheerst. De muziek bevat naast een avontuurlijke ook een emotionele lading. De melodieën alsmede de wijze waarop deze worden uitgevoerd in het titelstuk, zijn lyrisch. Het kwintet weet op het podium een extra dimensie toe te voegen aan de reeds dynamische studio-versies, door nog meer het avontuur op te zoeken en op bezielde wijze extra improvisaties in de vorm van geïnspireerde en bevlogen soli toe te voegen.

Het betoverende artwork van de Vietnamees Duy Huynh op de digipak die de cd omhulst, geeft de muziek perfect weer. Wayfarer is meer dan muziek alleen. Je hebt als luisteraar de neiging je te over te geven aan een dagdroom, een lange reis langs verschillende plekken. Loek van den Berg legt de lat met dit eerste album van zijn kwintet al torenhoog.